Krótkowzroczność, inaczej miopia, występuje gdy w sytuacji rozluźnienia akomodacji:
• długość gałki ocznej jest proporcjonalnie za duża do mocy skupiającej oka – krótkowzroczność osiowa, oko jest za długie,
• moc skupiająca oka (moc rogówki i soczewki), , jest za duża w stosunku do długości gałki ocznej – krótkowzroczność refrakcyjna.
Krótkowzroczność – jak korygować?
W obu powyższych sytuacjach, równoległe promienie świetlne nie skupią się na siatkówce, tylko przed nią. Powoduje to powstanie niewyraźnego obrazu na siatkówce. Krótkowzroczność można skorygować za pomocą minusowych (rozpraszających) soczewek okularowych lub kontaktowych.
Krótkowzroczność – wykrywanie
Krótkowzroczność jest dużo łatwiejsza do wykrycia, ponieważ pacjenci nie mają szansy kompensować sobie tej wady refrakcji za pomocą akomodacji. W związku z tym Odczuwają zamazanie odległych obrazów. U pacjentów z krótkowzrocznością na poziomie do około -2,00 dioptrii widzenie przedmiotów bliskich będzie niezaburzone, dlatego też część z nich będzie preferowała czytać bez korekcji okularowej.
Krótkowzroczność – czy może być wrodzona?
Miopia w zdecydowanej większości przypadków nie jest wadą wrodzoną i ma tendencje do pogłębiania się, szczególnie w wieku szkolnym18, o czym świadczy rosnący wraz z wiekiem odsetek dzieci z krótkowzrocznością.
Ciągle postępujący proces wzrost oka u osób krótkowzrocznych sprawia, że mogą być bardziej , narażone na występowanie zmian patologicznych układy wzrokowego tj.: odwarstwienie siatkówki, czy zaćmę.
W przypadku nadwzroczność można wspomnieć o ryzyku jaskry zamykającego się kata.